Voor professionals is het bijna al niet bij te houden, laat staan voor de kleine kweker, die het er bij moet doen naast het andere kwekerijwerk.

Gewasbescherming is ook zo’n onderwerp. Wat mag wel en wat niet, of wat moet je doen voor een teelt en kan niet. Gebruiksvoorschriften dwingen tot een grote sortering middelen met bijbehorende kosten. Houd het allemaal maar bij en hoe houd je, je medewerkers er bij.

Wij kennen de 0 lozingen, maar wat als er iets vergelijkbaars zou komen als wat de Brabantse Veehouders overkomt? Grove beperkingen van je teeltmogelijkheden?

Dit zijn zo maar enkele voorbeelden, maar het komt wel over je heen, terwijl degenen, die het bedenken of uit vooroordelen denken of uit electoraal gewin is zo mijn idee. De vraag is of arbeidsomstandigheden of het milieu gebaat zijn bij onuitvoerbare of ongedragen maatregelen voor degenen die het aangaan.

Ik zie het misschien wat zwart, maar dat is niet mijn bedoeling. Als belangenbehartiger binnen LTO probeer je wel een en ander werkbaar te maken en de sector en haar omgeving toekomstbestendig. Maar dat kan alleen via de weg van constructief overleg en wederzijds begrip. Daar mankeert het zeker bij politici nog al eens aan, zie van dichtbij het voorbeeld Brabant en veehouderij.

Wat betreft de Provinciale, Waterschaps en 1e Kamerverkiezingen volgend jaar is het daarom nu de tijd om actief te zijn richting politiek partijen je belang duidelijk te maken en zorgen voor de goede mensen. Dit help misschien een beetje om wat er allemaal over je heen komt doenbaar te maken.

Jan van Leeuwen