Dit probleem is helemaal niet nieuw. In 1998 heeft de Cultuurgroep Laanbomen al het spuitprotocol ontwikkeld, wat exact hetzelfde doel diende. De techniek was vrij, als het doel, geen emissie naar de omgeving, maar gehaald zou worden. Dit heeft tot op de dag van vandaag goed gewerkt.

In de hoge en zwaardere laanbomen wordt over het algemeen heel weinig gewasbescherming toegepast. Door een grote variatie in de opplant is de ziektedruk al veel minder. Alleen voor noem het maar fytosanitaire reparatie is gewasbescherming  echt nodig.

Feitelijk kan er met de huidige toepassing van de huidige axiaalspuiten en de goede toepassingsmethode als aangegeven in het spuitprotocol al bijna emissie en driftvrij gewasbescherming toegepast worden, waar de laanboomkweker tevreden mee is. Bovenin in de boom is een beperkte bedekking of zelfs geen voldoende.

Maar de regelgever is hier niet tevreden mee en wil meer. Zij gaat hierbij uit van een praktijk van ziekten en plaagvrij telen en dat er boven in de boom volledige bedekking moet zijn.

Het is raar, dat de kweker tevreden is en de regelgever feitelijk meer wil spuiten als de kweker.

Wij hadden deze werkwijze aangegeven bij de TCT, de commissie, die hier over gaat, maar zij blijven het ouderwetse idee aanhouden van veel spuiten en tot boven in de boom insecten en ziekten vrij. Aangegeven wordt ook dat het anders in conflict kan komen met de toelatingseisen van gewasbeschermingsmiddelen die het Ctgb hanteert.

Door deze eigenwijze en niet erg empathische houding worden de laanboomkwekers en kwekers met andere hoge gewassen opgezadeld met een bijna onmogelijke opdracht. De techniek is er niet of financieel niet haalbaar.

De Cultuurgroep en haar partners blijven werken aan een haalbare oplossing, want spuiten in laanbomen is helemaal niet moeilijk.

Jan van Leeuwen,

LTO Cultuurgroep Laanbomen