Erwin (30) is de derde generatie in Vruchtboomkwekerij Hillebrand, het bedrijf in Zeewolde dat een uitgebreid sortiment vruchtbomen en onderstammen kweekt. De afgelopen jaren is de productie een beetje veranderd: iets minder bomen, meer onderstammen. Daarnaast zaagt Hillebrand ook moerbedden in loonwerk.

Samen met zijn vader Peter runt Erwin het bedrijf. Zeven jaar geleden is hij erin gestapt. Nu is hij verantwoordelijk voor de verkoop, financiën en de boomkwekerij. Erwin is getrouwd met Lisanne en in februari verwachten ze hun eerste kindje.

Wilde je van jongsaf aan kweker worden?

„Tot m’n 16e was ik er nog niet mee bezig, daarna bedacht ik me dat ik toch eens geld moest gaan verdienen! Ik ging thuis aan de gang, op zaterdagen en in de zomervakantie met bijvoorbeeld oculeren.”

Welke studie heb je gevolgd?

„Hbo-marketing in Zwolle. In het eerste jaar van de studie wist ik al dat ik niet vrolijk zou worden van de marketingwereld, maar wel van de combinatie met ons bedrijf. Je leert tijdens zo’n studie nadenken. Dat heb ik meegenomen naar de kwekerij.”

Thuis het vak geleerd, of ook bij anderen?

„Ik heb niet bij andere kwekers gewerkt, ik ben meteen thuis begonnen. We werken wel intensief samen met andere kwekers in de polder. We trekken samen op.”

Hoe kom je bij het bestuur van de cultuurgroep uit?

„Pieter van Rijn, de voorzitter, belde me en vroeg of ik in het bestuur wilde komen. Dat wil ik best wel doen, zei ik. Ik zit al in het bestuur van de Vermeerderingstuinen Nederland en van Fruittree Rootstocks Holland.”

Waarvoor ga je je inzetten?

„Er liggen hele grote uitdagingen voor kwekers. De grootste uitdaging is: hoe blijf ik nog kweker onder de huidige omstandigheden? Als klanten geld verdienen, kunnen kwekers het ook. De laatste jaren zijn onze kosten echter zoveel gestegen, dat je je als bedrijf en als sector moet afvragen: hoe reageer je daarop?”

Hoe zie je de toekomst?

„Ik zie wel kansen. We zullen meer moeten samenwerken om niet in een neerwaartse spiraal te komen. Daar zie ik best wat mogelijkheden toe.”

Arno Engels