Soms is dit een reden van potentiële kopers om deze producten dan maar niet te gaan verkopen. Natuurlijk zijn veel van onze producten niche producten, maar deze markt is kleiner dan we nodig hebben. Het is voor onze sector van belang dat er steeds mooie bloemen doorstoten naar de grotere kwekers, zodat de kleinere kwekers weer nieuwe producten in de nichemarkt kunnen gaan zetten. De waarde van de kleine kwekers is dus bijna onschatbaar. Juist deze kweker zorgt er voor dat er steeds nieuwe gewassen op kleine schaal voor deze nichemarkt beschikbaar komen. Zonder nieuwe dingen is een nichemarkt niet in stand te houden. Hiermee zorgen ze er dus ook voor dat er steeds nieuwe, in de nichemarkt uitgeteste, producten, beschikbaar komen voor de grotere kweker, die een soort dan uitbouwt voor de grotere marktpartijen. Van deze soorten zal er dan een aantal weer doorstromen richting de Retail partijen. Hiermee is duidelijk dat deze kleine kwekers van levensbelang zijn voor de middelgrote en de grote telers.

Toch schuilt er een gevaar voor deze kleine telers. Door de grote toename van niet teelt gerelateerde werkzaamheden op het bedrijf, die voor een groot bedrijf vrijwel net zo veel tijd vragen als voor een klein bedrijf, ontstaan de problemen. Denk daarbij aan de verschillende registratie verplichtingen op het gebied van de regelgeving, certificering en verandering op het gebied van de digitalisering van de handel. Al deze zaken zijn belangrijk en zullen gedaan moeten worden. De meest gehoorde klacht bij de verplichting tot certificering die Royal FloraHolland de telers vanaf 2021 oplegt, is dat dit voor de kleine kweker te duur is. Ik ben zo brutaal om te denken dat dit niet waar is en dat het probleem op een ander vlak ligt.

Dit extra aandachtspunt voor de kleine kweker is te veel, bovenop alle zaken die hij, vaak als eenmansbedrijf, te regelen heeft. Alleen de gedachten dat er nog meer administratief werk bijkomt, zorgt er voor dat er een soort van paniek ontstaat, die zorgt voor veel negativiteit. De populaire term “kosten maker kosten drager” mag dan wel redelijk klinken, maar zegt niets over de grote onevenredig grote hoeveelheid aandacht die je als eenmansbedrijf moet besteden aan alle nieuwe regels. Ik maak me juist hierdoor wel eens zorgen over de toekomst van bedrijven die door één persoon gerund worden. Deze zorg is helemaal niet dat deze bedrijven met hun producten in de nichemarkt hun brood niet kunnen verdienen. Ik ben er van overtuigd dat dit wel kan.

Waar ik me wel zorgen over maak, is dat door deze steeds uitgebreidere regelgeving en de arbeid en stress die dit met zich meebrengt, de teler op een gegeven moment te veel aan zijn hoofd heeft om de basiszaken op het bedrijf, zoals gewoon bloemen telen en oogsten, niet meer goed kan doen. Omdat deze bedrijven voor de toekomst van ons bloemen assortiment zo belangrijk zijn, verwacht ik eigenlijk van de grotere telers meer begrip voor de problemen van deze kwekers. Zij zijn tenslotte de kraamkamer waar zij hun nieuwe producten vandaan halen. Ik verwacht ook van de kleinere kwekers dat ze wat meer bereid moeten zijn om, waar het mogelijk is, samen te werken. Op het gebied van certificering moeten hier zeker mogelijkheden liggen. Alleen maar roepen dat het niet gaat en verder geen actie ondernemen, is eigenlijk niet meer van deze tijd. Je moet zelf je probleem proberen op te lossen en dat gaat niet door aan de kantlijn alleen maar te roepen dat het niet goed is.  Ondernemen is nu eenmaal ingewikkelder dan vroeger.

Henk van den Berg

Adviseur cultuurgroep Zomerbloemen