Het emotionele leven van de "BOOM"
P.s. de mooie foto kan helaas allen liggend geplaatst worden
De “Boom”
Twintig jaar geleden kreeg ik je,
bij het 100 jarig bestaan van ‘Den NCB’.
Ik plantte je naast ons huis zodat het jou thuis werd, net als voor ons.
Toen de varkenspest twintig jaar geleden uitbrak,
ging het niet best met jou, net als met ons.
Je werd grijs van de luis en je liet je naalden vallen. Je hoorde de pasgeboren biggen die een dodelijke injectie kregen. Je zag de ellende van de Non vaccinatie.
Je straalde in het begin geen geluk uit. Het scheelde weinig of je was er niet meer geweest na die moeilijke periode, net als wij.
Toen begon je voorzichtig weer glans te krijgen, er begon weer leven in je te komen, net als bij ons.
Van klein boompje ben je nu uitgegroeid tot iets groots en moois, net als wij.
Twintig jaar ben ik iedere morgen langs je gelopen om de krant te halen. En twintig jaar was jij ons monumentje. Bedankt voor die bijzondere tijd.
Je bent nu te groot voor ons geworden, maar je mag nog één keer blinken in het huis van de club waar het voor velen van ons begon.
Gegroet John