Column: Tegenwind
Hoewel ik misschien wel een beetje idolaat ben van Bennie Jolink, luister ik het liefst naar een nummer dat geschreven en gezongen is door bassist Willem Terhorst alias Wimken van Diene. Met het nummer ‘Tegenwind’ bezingt de van origine boerenzoon helder van wat met name boeren en tuinders vaak voelen: “De wind op de kop en de wind in de rug. Mot i-j doarveur knokken, kri-j doar kracht veur terug.”
Ondanks een positieve instelling zijn er veel zorgen onder de boeren, tuinders, toeleveranciers, groothandel, exporteurs enzovoort. Een triest en onbegrijpelijk gevoel dat, na keihard werken hetgeen je voor staat en hebt opgebouwd, door je handen weg dreigt te glippen.
Dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen is al lang niet meer. Ja, de fysiek sterkste schouders, maar dat is niet wat ermee bedoeld wordt.
Gestaag werken we met z’n allen door, niet wetend waartoe het nu allemaal gaat leiden.
Het is mijn ervaring dat met trots, eerlijkheid en zuiverheid iedere storm is te weerstaan. Wel met het besef dat het geen garantie is voor de volgende wervelwind die we als ondernemer en mens tegen gaan komen.
De transformatie naar nog meer openheid en kwetsbaarheid van onze leden maakt deze af en toe licht paranoia. Dan zie ik dat er bij een restaurant in Duitsland biologisch vlees uit Zuid-Amerika op de kaart staat. Laat staan het biologisch fruit uit landen waar het afval nog niet opgehaald wordt. Hoe meer data we als Nederlandse boer en tuinder delen, des te meer we aangesproken worden. Niet altijd eerlijk lijkt mij.
Klagen heeft geen zin. Stoïcijns doorgaan wel. Of zoals Willem het zo mooi bezingt: “I-j mot niet goan schuulen bi-j n ander in het zog
En i-j mot niet goan kroepen, dat ruukt noar zelfbedrog
Doarnoa mo-j weer opstoan, as ow plannen bunt mislukt
I-j mot wel wat durven, zo da-j de vruchten d'r van plukt”.
Bob Leenders
Bestuurslid LTO Bomen, Vaste Planten en Zomerbloemen