Column: In gedachten…
Herinnering
Ik heb een vriend verloren.
We waren nog lang niet uitgepraat,
uren konden we filosoferen over de wereld
en hoe wij het anders zouden hebben gedaan.
Ik heb een vriend verloren
die dezelfde passie met me deelde
voor plantenselecties en verbeterde genetica,
over droogte resistentie en vruchtopbrengst.
Ik heb een vriend verloren.
Twee jaar hadden we samen,
mooie verhalen en leren van elkaar,
van heerlijk eten in de prachtige natuur
en de eenvoud in het leven.
Ik heb een vriend verloren
die mij leerde het kleine te waarderen
want daar ligt de schoonheid, en de kracht.
Ik heb een vriend verloren
aan die ellendige ziekte die kanker heet.
Velen vechten er tegen
of proberen ermee te leven, zoals mijn lief.
Geef nooit op, blijf altijd hopen, en koester de momenten.
In de eenvoud van de dingen, liggen momenten van intens geluk.
Ik heb een vriend verloren,
ons rest alleen de herinnering, aan het waardevolle samenzijn.
Geen tijd meer voor wat dan ook.
Maar een onmetelijke stilte.
Hij is gestorven in zijn geliefde Portugal.
In Arbutus unedo ‘Walter’ zal hij herinnerd blijven.
Mogen de mooie herinneringen sterker blijken, dan het immense verlies.