Tot nu toe gaat het nog goed, gelukkig. Al duiken er met regelmaat gevallen van een vondst van Xylella op ergens in Europa. Soms komt het angstig dichtbij. Dankzij met name de inspanningen van Nederland, door overheid en bedrijfsleven, is in Brussel het beleid ten aanzien van de te nemen maatregelen bij een vondst of uitbraak enigszins versoepeld. En het onderscheid hierbij tussen een vondst en een uitbraak is op zich al een aanmerkelijke verbetering voor de sector. De LTO vakgroep Bomen en Vaste planten heeft zich hier voortdurend sterk voor gemaakt. Maar we moeten rekening houden met de kans dat er een keer toch iets gebeurt. Ik moet er niet aan denken. Afgelopen herfst heb ik met eigen ogen kunnen aanschouwen wat een kaalslag dat betekent in de Laars van Italië, in de onafzienbare vlaktes met olijfboomgaarden, waar het allemaal begon en maar niet wil eindigen. De Engelsen zeggen dan ‘hope for the best, but prepare for the worst’.  Over Engelsen gesproken! Voor Greenport Boskoop is dit reden om een calamiteitenplan uit te werken. Een crisisdraaiboek, met als pilot Xylella. Waarin is aangegeven wie, in welk stadium en waarvoor verantwoordelijk is. Een plan dat overheden en bedrijfsleven helpt om ingeval van een vondst of uitbraak professioneel en adequaat te handelen. Om schade te voorkomen dan wel zo beperkt mogelijk te houden. Aan dit calamiteitenplan werken NVWA, lokale overheden en regionaal bedrijfsleven samen mee. Het plan wordt beschikbaar gesteld aan andere regio’s, die het kunnen aanpassen aan de regionale omstandigheden.

Voor de goede orde, dit plan gaat niet over een vergoeding van geleden schade als gevolg van Xylella. Dat is een heel ander hoofdstuk, waarover meer op een ander moment en andere plaats.

Michiel Gerritsen

Lid bestuur LTO vakgroep Bomen en Vaste planten